นาฬิกาของคนรักกัน: ครั้งเดียว... ไม่เคยพอ :: โต๊ะสวนฯ

	สิทธิพิเศษสำหรับสมาชิก : โพสต์รูป, รูปแบบตัวอักษร, ไอคอน, bookmark, ค้นหาข้อความ ฯลฯ

" นาฬิกาของคนรักกัน: ครั้งเดียว... ไม่เคยพอ "

นาฬิกาของคนรักกัน: ครั้งเดียว... ไม่เคยพอ

เก่ง วงศ์กล้า
keng_wongkla@hotmail.com

เมื่อการไหว้วานน้องๆ นานนับเดือนไม่เป็นผล และแล้ว สิงห์หนองจอก จึงจำต้องเจียดเวลา ที่ยังพอมีเหลืออีกเพียงเล็กน้อย ในเดือนวุ่นๆ เช่นนี้ ไปตะเวนหาซื้อ ซีดีเพลงของวง “กะลา” ชุดล่าสุด “Love Infinity” มาจนได้

เช่นเดียวกับกระผม รวมถึงใครอีกหลายคน ที่ใน 10 หรือกว่าอีกเล็กน้อย ของแต่ละอัลบั้ม จะมีเพลงที่ชอบ หรือเปิดฟังซ้ำๆ อยู่เพียงเพลงหรือสองเพลง เท่านั้น

“นาฬิกาของคนรักกัน” เพลงแรกของผลงานชุดนี้ คือเพลงโปรดเพลงนั้น ของ สิงห์หนองจอก เขาหละครับ สองวันก่อน ขากลับจากทานอาหารแถวประชาชื่น ด้วยความภาคภูมิใจ ถึงขนาดเปิดอวดทีมงาน วนอยู่หลายรอบทีเดียว

ความเห็นเป็นเอกฉันท์ ว่า ขับร้องดี ดนตรีแน่น ตามสไตล์ของวงร็อกรุ่นเก๋า ที่แม้จะห่างหายจากวงการไปเกือบ 2 ปี จนสมาชิกวงเดิมๆ แตกกระสานซ่านเซ็น โบกมือบ๊ายบาย ลา “หนุ่ม” ยุทธพงษ์ แสงสุวรรณ นักร้องนำ ไปจนเกลี้ยง

โฉมใหม่ของวงที่เพิ่งฟอร์มขึ้น ประกอบด้วย “เพชร” พงศภัค ทองเจริญ มือกีตาร์จากวง I-Zax “พร” สมพร ยูโซ๊ะ มือกลองจากวง ลาบานูน และ “เขต” ปัญญา โกเมนไปรรินทร์ มือเบส นักแต่งเพลงมืออาชีพ ก็ไม่ทำให้ผิดหวัง

จะมีเสียงแตก ก็อีตรงเนื้อเพลงไม่สั้นไม่ยาว ไม่กี่สิบวรรคนั่นหละครับ ที่หลายคนฟังแล้วเกิดอาการอิน คิดถึงแฟน ทั้งคนปัจจุบัน คนใหม่ และคนเก่า สับสนอลหม่าน มั่วกันไปหมด เรียกรวมๆ ว่าซึ้งนั่นแหละ

ขณะที่ สมาชิก 7 ประหลาดแดนกังหนำ อย่างกระผมและสิงห์หนองจอก ฟังแล้วนั่งอมยิ้ม หันมามองหน้ากัน พลางกับเปรยขึ้นว่า “ครั้งเดียว... ไม่เคยพอ”

เป็นธรรมเนียมอันดีงาม ที่เราจะหยิบจะจับอะไรของใคร มาวิเคราะห์วิจารณ์ ก็ควรจะนำข้อมูลเบื้องต้น หรือเนื้อหาของมันมาเกริ่น ให้ผู้อ่านได้ทราบเสียก่อน กันงง ดังนี้ครับ

เพลง “นาฬิกาของคนรักกัน” เป็นหนึ่งใน 10 เพลงล่าสุด ของอัลบั้มที่ 8 “Love Infinity” ของวงกะลา เปิดตัวอย่างเป็นทางการ ในเว็บไซต์ยูทูบ เมื่อวันพุธที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2555 ก่อนจะวางแผงประมาณ 1 สัปดาห์

ยอดขายไม่แน่ชัด แต่ยอดรับชมรับฟังในเว็บไซต์ดังกล่าว ขณะนี้ สูงเกือบ 4.3 ล้าน กดชอบ เกือบ 2 หมื่น แสดงความคิดเห็น กว่า 3 พัน ต้องยอมรับว่า เนื้อเพลงที่จะได้คัดลอกมานี้ เป็นปัจจัยสำคัญทีเดียว

“ความจริงก็เพิ่งเจอกัน ห่างกันแค่ไม่นานสักเท่าไหร่ ใจมันกลับกระวนกระวาย ตั้งแต่ตอนลับตาจากเธอนั้น มองอะไรก็เห็นหน้าเธอ แต่เอื้อมมือไปไม่ถึงกัน คำว่าเหงาเข้ามาเริ่มงาน ทำให้ฉันหวั่นไหว

ถ้าให้รอถึงพรุ่งนี้ แล้วคืนนี้หัวใจจะทำไง กลัวมันจะทนไม่ได้ อาจขาดใจเสียก่อนจะพบกัน…

เพียงนาทีที่ต้องรอคอย รู้ไหมมันช่างยาวนาน นาฬิกาของคนรักกัน ช่างเดินช้า เพียงนาทีที่เราไกลห่าง ความคิดถึงก็เข้ามาหา คิดถึงสัมผัส คิดถึงสายตา และคำว่ารัก...จากเธอ

ใจเธอนั้นคิดยังไง ถ้าคืนนี้มีเพียงเธอกับฉัน อยากให้เรากระซิบรักกัน ใช้เวลาร่วมกัน..ทุกนาที

ถ้าให้รอถึงพรุ่งนี้ แล้วคืนนี้หัวใจจะทำไง กลัวมันจะทนไม่ได้ อาจขาดใจเสียก่อนจะพบกัน…

เพียงนาทีที่ต้องรอคอย รู้ไหมมันช่างยาวนาน นาฬิกาของคนรักกัน ช่างเดินช้า เพียงนาทีที่เราไกลห่าง ความคิดถึงก็เข้ามาหา คิดถึงสัมผัส คิดถึงสายตา และคำว่ารัก...จากเธอ…”

ตัวอย่างความคิดเห็น ของผู้รับชมรับฟังจากยูทูบ มีตั้งแต่ ความเห็นยอดนิยม อย่าง “เพลงนี้ ถ้าฟังแค่เมโลดี้ ฟังฟิลลิ่งพี่หนุ่ม แม่งเป็นเพลงที่โคตรเศร้าอ่ะ น้ำตาจะไหล แต่ถ้าฟังเนื้อหาจริงๆ มันเป็นเพลงที่โคตรจะน่ารักเลยอ่ะ” (xenotise)

คิดถึง “ “นาฬิกาของคนรักกัน” ผมเข้าใจแล้วว่า 1 นาทีที่อยู่ด้วยกัน กับ 1 นาทีที่ห่างกัน มันต่างกันมากขนาดไหน *โอ๊ยยย ไม่อยากห่างกันเลย เตงจะรู้บ้างไหม... อัยหมู จาก ปู่เด้อ T^T” (TheThai007)

เหงาเศร้า “ตรงกับชีวิตผมตอนนี้มากมาย ผมเลิกกับเธอได้สอง
อาทิตย์กว่าแ¬ล้วครับแต่ทุกๆ วันผมไม่เคยลืมเธ-อได้เลย ผมคิดถึงเธอคนนั้นทุกวัน ทุกวินาทีที่อยู่ด้วยกัน

จนกระทั้งเมื่อสามวันก่อนผมไปขอเธอคืนดี แต่ทุกอย่างมันช้าไปแล้วครับเพราะ วันพรุ่งนี้เธอจะบินไปฮ่องกงเพื่อไปอยู่ที่นั้นกับผู้ชายที่ทางบ้านเธอเลือกไว้ให้ วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่ผมและเธอจะได้อยู่ด้วยกัน

ผมอยากให้เวลานับจากนี้ไป หยุดอยู่แค่วันนี้ ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลยครับ (ปล. เธอไม่อยากไปหรอกครับเธอรักผมมาก แต่เธอตอบตรงลงที่บ้านเพรา¬ะเธอทำใจเรื่องผมไม่ได้)” (thamrongrit karnjanapairond)

ตรงบ้าง แตกต่างบ้าง ร้อยแปด เช่นเดียวกับหมายเลขห้องในมิวสิควีดีโอ ที่ “ต๋อม” ณัฐพล มุกขันธ์ ผู้กำกับมือรางวัล ตั้งใจติดไว้ตรงข้ามกับห้องหมายเลข 1310 กับบทสัมภาษณ์จากปากของนักร้องนำ ที่เผยแพร่บนหน้าสื่อสาธารณะ

“เพลงนี้เป็นเพลงรักโรแมนติกซึ่งวง Kala ไม่ค่อยจะทำเพลงแบบนี้ออกมาซักเท่าไหร่ เป็นครั้งแรกเลยก็ว่าได้ เป็นความรู้สึกของคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่อยากมีเวลาด้วยกันนานๆ

แต่พอถึงเวลาจะต้องห่างกันแม้แค่หันหลังแป๊บเดียวก็คิดถึงกันแล้ว อยากจะอยู่ใกล้กัน เวลามีความรักคนคนเราคงต้องการไปเรียนเช้าขึ้น อยากไปทำงานเร็วขึ้นเพื่อจะได้เจอคนที่เรารัก

มันเป็นอารมณ์อ้อนอยากจะเจอแฟน ซึ่งผมคิดว่าหลายคนคงเคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาแล้วแน่ๆ เป็นเรื่องใกล้ตัวเรานี่แหละครับ”

แตกต่างจากบทความเรื่อง “ร่มสีเทา: ฉบับฟังใหม่” ที่กระผมตั้งข้อสังเกต ว่าเพลง “ร่มสีเทา” ของวง “วัชราวลี” ในฐานะที่เป็น “Song of gay liberation” น่าที่จะเป็นการสื่อสารในระดับจิตไร้สำนึก เรียกว่าหลุดออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

บทความนี้ กระผมขอตั้งข้อสังเกต ว่าเพลง “นาฬิกาของคนรักกัน” ของวง “กะลา” เป็นการสื่อสารในระดับจิตสำนึก เรียกว่าตั้งใจเลยหละ ส่วนจะตั้งใจว่าอะไร และอะไรคือสัญญาณที่ทำให้คิดเช่นนั้น ก็ลองมาพิจารณากันดูครับ

ประการแรก เรารู้แน่ว่า ชายหญิงคู่นี้ เพิ่งแยกจากกันครับ กิจกรรมที่เขากระทำร่วมกันมา ยังคงติดตาตรึงใจ ติดตราตึงใจขนาดที่ หากรอให้ถึงพรุ่งนี้เช้า ยังไม่แน่ใจว่าจะขาดใจตายเสียก่อนหรือไม่

“ความจริงก็เพิ่งเจอกัน ห่างกันแค่ไม่นานสักเท่าไหร่ ใจมันกลับกระวนกระวาย ตั้งแต่ตอนลับตาจากเธอนั้น... ถ้าให้รอถึงพรุ่งนี้ แล้วคืนนี้หัวใจจะทำไง กลัวมันจะทนไม่ได้ อาจขาดใจเสียก่อนจะพบกัน”

ประการที่สอง เราเข้าใจได้ว่า การรอคอยที่จะให้ได้พบกันอีกครั้ง อย่างไวที่สุด ก็คงจะหมายถึงตอนเช้า มันช่างเป็นช่วงเวลาที่ยาวนานเหลือเกิน ยาวนานเพราะต้องทนคิดถึงสัมผัส คิดถึงสายตา และคำว่ารัก จากเธอ

“เพียงนาทีที่ต้องรอคอย รู้ไหมมันช่างยาวนาน นาฬิกาของคนรักกัน ช่างเดินช้า เพียงนาทีที่เราไกลห่าง ความคิดถึงก็เข้ามาหา คิดถึงสัมผัส คิดถึงสายตา และคำว่ารัก... จากเธอ”

ประการต่อมา ผู้ชายพยายามเปรย จะลอยตามลมไป หรือโทรศัพท์ก็ยังไม่แน่ชัดนัก ว่าผู้หญิงคิดอย่างไรหนอ ถ้าคืนนี้จะมีเพียงเราสองคน อยากให้เราได้อยู่ใกล้กันจนพอที่จะกระซิบว่ารักกันได้ ได้ใช้เวลา... ร่วมกัน ทุกนาที

ใจเธอนั้นคิดยังไง ถ้าคืนนี้มีเพียงเธอกับฉัน อยากให้เรากระซิบรักกัน ใช้เวลาร่วมกัน...ทุกนาที

ทั้งนี้ ผู้ชายยังสำทับอีกว่า ถ้าจะให้รอถึงพรุ่งนี้เช้าหละก็ คืนนี้จะทำอย่างไร กลัวว่าจะอดทนไม่ไหว ขาดใจตายเสียก่อนจะได้เจอกันอีกในวันพรุ่ง เพราะคิดถึงสัมผัส คิดถึงสายตา และคำว่ารัก จากเธอ

“ถ้าให้รอถึงพรุ่งนี้ แล้วคืนนี้หัวใจจะทำไง กลัวมันจะทนไม่ได้ อาจขาดใจเสียก่อนจะพบกัน… เพียงนาทีที่เราไกลห่าง ความคิดถึงก็เข้ามาหา คิดถึงสัมผัส คิดถึงสายตา และคำว่ารัก... จากเธอ…”

ผลการตรวจสอบซ้ำ จากมิวสิควีดีโอในยูทูบ เพื่อให้ได้รับข้อมูลที่ครบถ้วนรอบด้าน มากยิ่งขึ้น ให้ประเด็นเพิ่มเติม 2 ข้อใหญ่ๆ ดังนี้ คือ

หนึ่ง ความคิดเรื่อง “เพศ” และการมี “เพศสัมพันธ์” มีอยู่อย่างแน่นอน ในสารที่เพลงพยายามสื่อ ซึ่งผู้กำกับก็ทราบ และผลิตซ้ำออกมาตั้งแต่ช่วงต้น

ผ่านปากของ “เติ้ล” ปิติพล พรตรีสัตย์ ว่า “วันนี้... เป็นวันพิเศษของผมครับ” และปากของ “ฝน” นลินทิพย์ เพิ่มภัทรสกุล ว่า “พร้อมละ” ซึ่งถ้าไม่ดัดจริต ทำแอ๊บแบ๊วจนเกินควร วัยรุ่นสมัยนี้ก็พอจะเข้าใจได้ ว่ามันหมายถึงอะไร

สอง นอกจากความคิดที่ว่า เนื้อเพลงกับเนื้อเรื่องของมิวสิควีดีโอ เป็นคนละเรื่องกันแน่นอน การคิดถึงกันยามค่ำคืน จนอาจจะรอให้ถึงเช้าไม่ได้นั้น คงมิใช่การไหว้วานให้ออกไปซื้ออุปกรณ์ทำเค้ก จากร้านสะดวกซื้อ แหงๆ

เรียกว่า ถ้าทำให้มันถูกต้องตรงกันไม่ได้ ก็ฉีกมันให้ชัดๆ ไปเลย ว่านี่มันคนละเรื่องคนละราว หนังคนละม้วนกัน ใครที่ตั้งใจดูตั้งใจฟัง จะได้สังเกตเห็น ว่ามันน่าที่จะมีอะไรมากกว่านี้ มีอะไรต้องแอบต้องซ่อนเอาไว้

เหอะ เหอะ... ไล่เรียงกันมาทีละลำดับๆ เช่นนี้ เพื่อจะปูให้เห็นว่า สารที่เพลงพยายามจะสื่อ หรือความหมายของเพลงนั้น เอาเข้าจริง ไม่ใช่เรื่องโรแมนติก ความรัก คิดถึง ซาบซึ้ง อะไรเลย

แต่เป็นความซาบซ่าน ที่ยังคงตกค้าง ติดตาตรึงใจของผู้ชาย ที่เพิ่งได้มา 1 และอยากได้อีก 1 (หรือมากกว่านั้น ก็จะไม่ลืมพระคุณ) เรียกว่า “ครั้งเดียว... ไม่เคยพอ”

หรือใครจะว่า... ไม่จริง !!!

--------------------------------------

ที่มา: หนังสือพิมพ์สยามรัฐ ฉบับวันอังคารที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ.2555 หน้า 6.

28 พ.ค. 55 / 14:43

[ protect email from spamware ]

view 2794 : discuss 1 : rating - : bookmarked 0 : vote 0

#1# - 673516

thanks...
28 ก.ค. 55 / 09:33
0 0

cfc (2039) : n/a : n/a : n/a

followup id 673516 119.46.184.2 <= 10.22.165.26

กระทู้นี้ต้องล็อกอินก่อนแสดงความคิดเห็นครับ